پاورپوینت تب روده ای حصبه (pptx) 20 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 20 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
تعريف :
عفونتهاي سالمونلايي طيف وسيعي ازبيماريهاي باكتريال (تب تيفوئيدي، گاستروآنتريت باكتريمي و عفونتهاي موضعي) را شامل ميشوند كه توسط گروه بزرگي از باسيلهاي گرم منفي به نام سالمونلا ايجاد ميگردند و به طور معمول از راه تماس مدفوعي – دهاني، انسان را آلوده ميسازند.
عامل اتيولوژيك :
سالمونلاها باسيلهاي گرم منفي عضو خانواده انتروباكترياسه هستند كه به تقريب در همه موارد متحرك ميباشند و به جز دو استثنا بقيه فاقد كپسول هستند (سالمونلا تيفي و پاراتيفي C كه پلي ساكاريد كپسولي vi را ظاهر ميكنند).
سندرمهاي باليني ايجاد شده توسط سالمونلاها به دو گروه اصلي تقسيم ميشوند :
تب تيفوئيدي و سالمونلوزهاي غير تيفوئيدي.
تب تيفوئيدي :
يك عفونت تب دار عمومي حاد است كه با تب طولاني، درد شكم، اسهال يا يبوست، دليريوم، Rose spot و بزرگي طحال مشخص ميشود. چون اين بيماري ممكن است توسط سرووارهاي متعددي ايجاد شود (سالمونلا تيفي، سالمونلا پاراتيفي A، سالمونلا پاراتيفي B و گاهي سالمونلا تيفي موريوم)، بنابراين بسياري از پزشكان ترجيح ميدهند كه از اصطلاح تب رودهاي استفاده كنند؛ گرچه اين نام نامتناسب است ولي به طور كل هنوز تب تيفوئيدي بهترين اصطلاح است.
تب تيفوئيدي همچنان يك مشكل عمده بهداشت جهاني است و بر اساس اطلاعات سازمان بهداشت جهاني در حدود 17 ميليون مورد ابتلا در سال و به تقريب 600000 مورد مرگ رخ ميدهد. سالانه حدود 7 ميليون مورد فقط در جنوب و شرق آسيا رخ ميدهد.
دوره نهفتگي : بسته به تعداد ميكرب وارد شده و وضعيت دفاعي ميزبان بين 3 تا 60 روز گزارش شده است (متوسط 10 تا 14 روز). بيماري ممكن است خفيف و كوتاه مدت باشد ولي در برخي موارد نيز عفونت حاد همراه با انعقاد داخل عروقي منتشر و درگيري سيستم اعصاب مركزي به سرعت منجر به مرگ بيمار ميشود.
علامت مهم تب تيفوئيدي تب طولاني و مداومي است كه در بيماران درمان نشده 4 تا 8 هفته طول ميكشد. بدون درمان تب كه در هفته اول به صورت پلكاني بالا رفته، در هفته دوم و سوم به صورت دايم درآمده و در هفته چهارم به صورت Lysis پايين ميآيد، ولي ضعف و كاهش وزن و ناتواني براي ماهها باقي ميماند، ولي با درمان مناسب، تب در روز سوم تا پنجم بيماري برطرف ميشود؛ هر چند كه شدت بيماري، طول دوره بيماري قبل از مراجعه، سن و وضعيت ايمني ميزبان، روي پاسخ به درمان پادزيستي (آنتي بيوتيكي) تأثير ميگذارد.
در كشورهاي بومي (آندميك) شيوع سالمونلا تيفي مقاوم به داروهاي مختلف (MDR) در حال افزايش است. اين بيماري بيماري شديدتري داشته و توكسيك به نظر ميرسند و ميزان مرگ و مير آنها سه برابر گونههاي ديگر است.
حدود 12 تا 16% بيماران مبتلا به تب تيفوئيدي بدون درمان فوت ميكنند كه در بيشتر موارد به علت عوارض بيماري در هفته اول و سوم بيماري است. ولي با درمان مناسب مرگ و مير كمتر از 1% است.
ناتواني ناشي از تب تيفوئيدي بوجود آمده از عوارض آن است كه به پنج دسته تقسيم ميشود :
1- ثانويه به آنتروتوكسن (زهر خوني)
2- ثانويه به ضايعههاي معدهاي – رودهاي
3- ثانويه به طولاني و شديد بودن بيماري
4- ثانويه به رشد و تداوم باسيل تيفوئيد (عود، عفونت موضعي مثل مننژيت، آندوكارديت، استئوميليت،
اندآرتريت و مزمن شدن بيماري)
5- ثانويه به درمان (واكنشهاي حساسيت دارويي، سركوب مغز استخوان، كريزتوكسيك)
حدود 3 تا 5% بيماران به مدت زيادي حامل بدون علامت ميشوند و برخي از آنها در صورت عدم درمان تا آخر عمر به صورت حامل باقي ميمانند. بسياري از حاملان سابقه ابتلا به تب تيفوئيدي را نداشته و احتمال ميرود دچار يك عفونت خفيف شده باشند كه تشخيص داده نشده است.
سالمونلوزهاي غير تيفوئيدي :
عفونتي كه توسط هر گونه ارگانيسم سالمونلا غير از سالمونلا تيفي ايجاد شود، سالمونلوز غير تيفوئيدي خوانده ميشود. چنين عفونتي ميتواند به صورت اسهال حاد آبسههاي ريه و بيضه مننژيت – استئوميليت – آندوكارديت و يا آنوريسم مايكوتيك خودنمايي كند و يا بدون علامت باشد.
تأثير سن و جنس و شغل و موقعيت اجتماعي : در نواحي بومي (آندوميك)، كودكان بالاي يك سال در معرض بيشترين خطر ابتلا به بيماري (به دليل عدم وجود ايمني اكتسابي) هستند. بيماري در كودكان زير يك سال بسيار شديدتر است و منجر به عوارض بيشتري خواهد شد. به طور كلي كودكان زير پنج سال و افراد مسن براي ابتلا به سالمونلوز از ساير گروههاي سني مستعدتر هستند و سن 75% مبتلايان به تب تيفوئيدي كمتر از 30 سال است.
تب تيفوئيدي و سالمونلوز غير تيفوئيدي در هر دو جنس به طور مساوي ديده ميشود، ولي حاملان مزمن رودهاي سالمونلا تيفي در زنان بيش از مردان ديده ميشود (نسبت 56/3 به 1) و به تقريب بيش از 50 سال سن و بيشتر آنها سنگهاي صفراوي دارند.
عفونتهاي سالمونلايي ارتباط مستقيمي با وضعيت بهداشت فردي و بهداشت محيط دارند.
از نظر شغلي : كاركنان صنايع غذايي و افرادي كه با حيوانهاي اهلي سر و كار دارند، كاركنان آزمايشگاه، افرادي كه به دليل مسايل شغلي مسافرت به نواحي بومي (آندميك) دارند و شغلهايي كه تماس مكرر با حيوانها دارند (مثل كاركنان كشتارگاهها) در معرض خطر بيشتري براي ابتلا به بيماري ميباشند.
در كشور ما در بررسي موارد تيفوئيد سال 1375 بيشترين موارد بيماري مربوط به ماههاي مرداد، مهر و آبان بوده است. در مورد سالمونلوزهاي غير تيفوئيدي به طور كلي در تمام سال شايع هستند و در فصول گرم سال كه شيوع عفونتهاي رودهاي بالاتر است، افزايش موارد سالمونلوز نيز خواهيم داشت.
تأثير عوامل مساعدكننده : وجود بيماريهاي زمينهاي در فرد – آكلريدي يا كاهش اسيد معده – در بيماريهاي سيستم خوني مثل بيماري سلول داسي، مالاريا، بارتونلوز – بيماران HIV مثبت بدون علايم باليني خودنماييهاي معمول تيفوئيد را داشته و مثل جمعيت عادي هستند.