صفحه محصول - عصمت پیامبران و شبهات پیرامون آن

عصمت پیامبران و شبهات پیرامون آن (docx) 27 صفحه

دسته بندی : تحقیق

نوع فایل : Word (.docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحات: 27 صفحه

قسمتی از متن Word (.docx) :

عصمت پيامبران و شبهات پيرامون آن يکي از موارديکه منکرين عصمت انبياء در قرآن کريم بدان استناد مي کنند، آيات مربوط به داستان عصيان حضرت آدم در بهشت است. خداوند متعال در اين زمينه در جايي از قرآن کريم چنين مي‌فرمايد: و عصي آدم ربه فغوي ثم اجتبيه ربه فتاب عليه و هدي (و حضرت آدمعليه‌السلام از آن جا که در برابر پروردگار خويش عصيان کرد لذا بي بهره ماند، سپس پروردگار او را برگزيد و توبه‌اش پذيرفت و او را هدايت نمود.» طه/122و121 چنان که ملاحظه مي شود، در اين آيات صريحاً به حضرت آدمعليه‌السلام نسبت عصيان داده شده است و اين خود به خوبي حاکي از عدم عصمت و امکان ارتکاب گناه در مورد انبياء آسماني است؟! پاسخ در حل اشکال مذکور 2 پاسخ گفته شده است که اينکه ما به آن 2 اشاره مي‌کنيم: الف- بايد دانست آنچه لازمه‌ي عصمت است انجام اوامر و نواهي الهي است. از طرفي بايد دانست که نهي دو گونه است: 1- نهي تحريمي 2- نهي تنزيهي و ارشادي. نهي تحريمي آن است که اگر کسي با آن مخالفت کند و علي رغم نهي الهي مرتکب آن فعل شود گرفتار عقاب و عذاب خواهد شد. نهي تنزيهي و ارشادي آن است که تنها جنبه‌ي راهنمايي و ارشاد دارد و مخالفت و يا اطاعت آن، خود بخود و مستقيماً سبب عقاب و يا ثوابي نمي‌گردد. از اين دو قسم «نهي» تنها قسم اول است که دال بر حرمت بوده و مخالفت با آن منافات با عصمت دارد يا هيچ دليل روشن و قاطعي نداريم که «نهي» اي که در مورد خوردن از «شجره‌ي ممنوعه» خطاب به حضرت آدمعليه‌السلام رسيده بوده، نهي تحريمي بوده است، بلکه با توجه به آيات قبل، به خوبي روشن است که اين نهي جنبه‌ي تنزيهي و ارشادي داشته چرا که تعليل اين «نهي» هرگز ناظر به عقاب و عذاب نيست. ب- پاسخ ديگري که در اين زمينه بيان گرديده اين است که جايگاهي که حضرت آدمعليه‌السلام قبل از هبوط به «دنيا» در آن قرارداشته است. (بهشت) اصولاً جاي تکليف نبوده، بلکه اين دنياي ماست که محل تکليف و ظرف اوامر و نواهي خداوندي است بنابراين قبل از آن به اين دنيا، حضرت آدمعليه‌السلام تکليفي را زير پا ننهاده و هرگز مرتکب عصيان و سرکشي در مقابل خداوند نشده است. به هر حال، همين احتمال که ممکن است «نهي» مذکور، تحريمي نباشد، دلالت آيات فوق را بر عصيان و گناه حضرت آدمعليه‌السلام که منافي با عصمت باشد از بين مي‌برد و در نتيجه، اين گونه ظواهر آيات نمي‌تواند دليل محکم و مبتني در برابر ادلة قاطع و صريح عصمت باشد. شبهه انكار عصمت پيامبر(صلى الله عليه وآله) و ائمه(عليهم السلام) شياطين شبهه افكن مى گويند: تمام كلام مسلمانان اين است كه افرادى مثل پيامبر(صلى الله عليه وآله)و امام از ويژگى فوق انسانى به نام عصمت برخوردار هستند. به عبارت ديگر پيامبر(صلى الله عليه وآله)در شنيدن و تلقى وحى معصوم بوده و اشتباه نمى كند; در ابلاغ آن به مردم نيز اشتباه نمى كند; در تبيين و تفسير آن براى مردم هم مرتكب خطا نمى شود. چون همچنان كه مى دانيد، يكى از وظايف پيامبر(صلى الله عليه وآله) علاوه بر تلاوت قرآن، تعليم آن به مردم و تبيين و تفسير آن نيز مى باشد. پيامبر(صلى الله عليه وآله) اولين مفسر قرآن است و تفسير او معتبرترين تفسير و پذيرفتن آن هم بر مردم واجب است. بر همين اساس، پيامبر(صلى الله عليه وآله) در تفسير قرآن نيز بايد معصوم باشد. علاوه بر تمام اين موارد، پيامبر(صلى الله عليه وآله) در رفتار و عمل هم معصوم است و مرتكب خطا و اشتباه نمى شود. البته در مورد محدوده عصمت پيامبر(صلى الله عليه وآله) در مقام عمل بحثهايى در علم كلام مطرح است; از قبيل اينكه پيامبر(صلى الله عليه وآله) از چه زمانى و در مورد چه اعمالى معصوم است آيا پيامبر(صلى الله عليه وآله) تنها در مورد كبائر معصوم است يا محدوده عصمت او شامل صغائرنيز مى شود؟ پاسخ اين گونه سؤالات در علم كلام ارائه مى شود. به هر حال، پيامبر(صلى الله عليه وآله) ويژگى خاصى دارد كه ساير مردم از آن برخوردار نيستند. اين خصوصيت موجب مى شود پيامبر(صلى الله عليه وآله) در گرفتن آيات قرآن از فرشته وحى، ابلاغ آن به مردم و تفسير و تبيين آن براى آنها مرتكب اشتباه و خطا نشود. به عبارت ديگر پيامبر(صلى الله عليه وآله) در فهم قرآن اشتباه نمى كند. چون لازمه تفسير قرآن، فهم صحيح از معانى آيات است. ما شيعيان چنين خصوصيتى را براى ائمه اثنى عشر(عليهم السلام) و صديقه طاهره، فاطمه زهرا(عليها السلام)نيز قائل هستيم و بر اين اعتقاد هستيم كه آن بزرگواران نيز در تمام مراحل معصوم هستند. البته ائمه(عليهم السلام) به طور مستقيم وحى را از فرشته وحى دريافت نمى كردند، بلكه آن را از پيامبر(صلى الله عليه وآله)اخذ مى كردند.