صفحه محصول - پیشینه و مبانی نظری خودکارآمدی تحصیلی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 34 صفحه

 قسمتی از متن word (..docx) : 
 

‏خودکارآمدی تحصیلی:
‏فهرست مطالب:
‏تعاریف‏ ‏و‏ ‏ویژگی‏ ‏های‏ ‏خودکارآمدی‏:
‏تعیین‏ ‏کننده‏ ‏های‏ ‏خودکارآمدی‏:
‏مراحل‏ ‏رشد‏ ‏خودکارآمدی‏:
‏خودکارآمدی‏ ‏و‏ ‏اضطراب‏
‏تحقیقات‏ ‏انجام‏ ‏شده‏ ‏در‏ ‏خارج‏ ‏از‏ ‏کشور‏
‏تحقیقات‏ ‏انجام‏ ‏شده‏ ‏در‏ ‏داخل‏ ‏کشور
‏منابع‏ ‏فارسی
‏منابع‏ ‏لاتین
‏ ‏تعاریف‏ ‏و‏ ‏ویژگی‏‏های‏ ‏خودکارآمدی:
‏خودکارآمدی از‏ ‏نظریه‏ ‏شناخت‏ ‏اجتماعی‏ ‏آلبرت‏ ‏بندورا‏ ‏(1997)‏ ‏روان‏ ‏شناس‏ ‏مشهور،‏ ‏مشتق‏ ‏شده‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏به باورها‏ ‏یا‏ ‏قضاوت‏‏های‏ ‏فرد‏ ‏به‏ ‏توانایی‏‏های‏ ‏خود‏ ‏در‏ ‏انجام‏ ‏وظایف‏ ‏و‏ ‏مسئولیت‏‏ها‏ ‏اشاره‏ ‏دارد‏. ‏نظریه‏ ‏شناخت اجتماعی‏ ‏مبتنی‏ ‏بر‏ ‏الگوی‏ ‏علی‏ ‏سه جانبه‏ ‏رفتار،‏ ‏محیط‏ ‏و‏ ‏فرد‏ ‏است‏. ‏این‏ ‏الگو‏ ‏به‏ ‏ارتباط‏ ‏متقابل‏ ‏بین‏ ‏رفتار،‏ ‏اثرات
‏محیطی‏ ‏و‏ ‏عوامل‏ ‏فردی(عوامل‏ ‏شناختی،‏ ‏عاطفی‏ ‏و‏ ‏بیولوژیك)‏ ‏که‏ ‏به‏ ‏ادراک‏ ‏فرد‏ ‏برای‏ ‏توصیف‏ ‏کارکردهای روانشناختی‏ ‏اشاره‏ ‏دارد،‏ ‏تأکید‏ ‏می‏‏کند‏. ‏بر‏ ‏اساس‏ ‏این‏ ‏نظریه،‏ ‏افراد‏ ‏در‏ ‏یک‏ ‏نظام‏ ‏علّیت‏ ‏سه‏ ‏جانبه‏ ‏بر‏ ‏انگیزش‏ ‏و رفتار‏ ‏خود‏ ‏اثر‏ ‏می‏گذارند.
‏در‏ ‏چارچوب‏ ‏رویکرد‏ ‏شناختی‏ ‏اجتماعی‏ ‏بندورا‏ ‏باورهای‏ ‏خودکارآمدی‏ ‏چنین‏ ‏تعریف‏ ‏شده‏ ‏است‏: ‏برداشت‏هایی‏ ‏که‏ ‏فرد‏ ‏از‏ ‏توانایی ‏های‏ ‏خویش‏ ‏در‏ ‏انجام‏ ‏یك‏ ‏تکلیف‏ ‏خاص‏ ‏دارد،‏ ‏به‏ ‏گونه‏ای‏ ‏که‏ ‏تکلیف‏ ‏مورد‏ ‏نظر‏ ‏به صورت‏ ‏مفید‏ ‏و‏ ‏مؤثر‏ ‏انجام‏ ‏شود‏ ‏یا‏ ‏سطح‏ ‏اعتمادی‏ ‏که‏ ‏فرد‏ ‏بر‏ ‏توانایی‏ ‏خویش‏ ‏در‏ ‏اجرای‏ ‏برخی‏ ‏فعالیت‏‏ها‏ ‏یا‏ ‏موفقیت‏ ‏در‏ ‏برخی‏ ‏عملکردها‏ ‏دارد (بندورا،1997).
‏بر اساس مدل خودکارآمدی برای اینکه شخص برای رسیدن به یک هدف تلاش کند یا با مشکلات مقابله کند باید سه شرط زیر را داشته باشد:
‏شخص معتقد باشد که هدف قابل دستیابی است و با تلاش به هدفش می‏‏رسد.
‏شخص معتقد باشد که مهارت‏‏های لازم برای رسیدن به هدف را دارد.
‏هدف باید ارزش تلاش کردن را داشته باشد (بندورا،1977).
‏خودکارآمدی‏ ‏همچنین‏ ‏یکی‏ ‏از‏ ‏ویژگی‏‏های‏ ‏شخصیتی‏ ‏و‏ ‏باور‏ ‏درونی‏ ‏می‏‏باشد‏ ‏که‏ ‏بر‏ ‏طرز‏ ‏تفکر‏ ‏و‏ ‏چگونگی رویارویی‏ ‏با‏ ‏مشکلات‏ ‏سلامت‏ ‏هیجانی‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏تصمیم‏گیری‏ ‏و‏ ‏مقابله‏ ‏با‏ ‏فشار‏ ‏روانی‏ ‏و‏ ‏افسردگی‏ ‏تأثیر‏ ‏می‏‏گذارد ‏(بندورا‏ ‏و‏ ‏همکاران،2003).
‏در‏ ‏واقع‏ ‏کارآمدی‏ ‏شخصی‏ ‏عبارت‏ ‏است‏ ‏از‏ ‏اعتقاد‏ ‏فرد‏ ‏مبنی‏ ‏برآنکه‏ ‏می‏‏تواند‏ ‏جریانی‏ ‏از‏ ‏رفتار‏ ‏مورد‏ ‏انتظار‏ ‏در یک‏ ‏موقعیت‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏طور‏ ‏موفقیت‏‏آمیزی‏ ‏انجام‏ ‏دهد‏ ‏و‏ ‏بنابراین‏ ‏کارآمدی‏ ‏شخصی‏ ‏به‏ ‏عنوان‏ ‏برآورد‏ ‏شخص‏ ‏از نتایج پیامدهای‏ ‏رفتاری‏ ‏تلقی‏ ‏می‏‏شود ‏(محمدی،1383).
‏ باورهای‏ ‏خودکارآمدی‏ ‏می‏‏توانند‏ ‏تأثیرات‏ ‏مثبت‏ ‏و‏ ‏منفی‏ ‏بر‏ ‏روی‏ ‏سلامتی‏ ‏افراد‏ ‏داشته‏ ‏باشند،‏ ‏اگر‏ ‏شما‏ ‏باور داشته باشید‏ ‏که‏ ‏توانایی‏ ‏سازش‏ ‏با‏ ‏موقعیت‏ ‏را‏ ‏دارید،‏ ‏کمتر‏ ‏احساس‏ ‏تنیدگی‏ ‏در‏ ‏آن‏ ‏موقعیت‏ ‏می‏‏کنید،‏ ‏باور
‏ ‏مثبت‏ ‏درمورد‏ ‏توانایی‏‏های‏ ‏خود‏ ‏در‏ ‏ارتباط‏ ‏با‏ ‏بیماری‏ ‏و‏ ‏غلبه‏ ‏بر‏ ‏مشکلات‏ ‏همراه‏ ‏آن‏ ‏تأثیرات‏ ‏مثبتی‏ ‏بر‏ ‏سلامت داد ‏(اعرابیان‏ ‏و‏ ‏همکاران،1983).
‏افراد‏ ‏دارای‏ ‏باورهای‏ ‏خودکارآمدی‏ ‏قویتر،‏ ‏در‏ ‏ارتباط‏ ‏با‏ ‏برطرف‏ ‏نمودن‏ ‏مشکلات‏ ‏روانی‏ ‏قادر‏ ‏به‏ ‏تغییر‏ ‏حالات روانی‏ ‏خود‏ ‏می‏‏باشند،‏ ‏که‏ ‏کسب‏ ‏این‏ ‏متغیر‏ ‏به‏ ‏باورها‏ ‏و‏ ‏تلاش‏ ‏افراد‏ ‏بستگی‏ ‏دارد‏. ‏همچنین‏ ‏خودکارآمدی‏ ‏نقش میانجی‏ ‏در‏ ‏کاهش‏ ‏نشانه‏‏های‏ ‏افسردگی‏ ‏ایفا‏ ‏می‏‏نماید‏ ‏و‏ ‏اضطراب‏ ‏و‏ ‏افسردگی‏ ‏افراد‏ ‏بالغ‏ ‏را‏ ‏می‏‏توان‏ ‏با‏ ‏افزایش‏ ‏و تقویت‏ ‏باورهای‏ ‏خودکارآمدی‏ ‏کاهش‏ ‏داد ‏(کیم‏ -Kim
‏،2002؛‏ ‏به‏ ‏نقل‏ ‏از‏ ‏اعرابیان،1383).
‏انتظار ‏و ‏نظریه ‏اسناد، ‏نظریه‏ ‏خودکارآمدی‏ ‏بندورا‏ ‏بر ‏روی ‏انتظار ‏برای ‏موفقی ‏متمر‏کز ‏است. ‏هر چند، ‏بندورا ‏میان‏ ‏دو ‏نوع‏ ‏از‏ ‏باورهای ‏انتظار ‏تمایز ‏قایل ‏بود‏. ‏انتظارات‏ ‏پیامد، ‏باورهاییاست‏ ‏که‏ ‏رفتارهای‏ ‏معین ‏را ‏به ‏سمت‏ ‏نتایج‏ ‏معین‏ ‏هدایت‏ ‏خواهد‏ ‏کرد ‏(‏مانند ‏اعتقاد ‏به ‏این ‏موضوع ‏که ‏تمرین ‏عملکرد ‏فرد‏ ‏را ‏بهبود ‏خواهد ‏بخشید‏) ‏و ‏باورهایی ‏در ‏این ‏مورد ‏که ‏فرد ‏به ‏طور ‏مؤثر ‏می تواند ‏رفتارهای‏ ‏مورد‏ ‏نیاز‏ ‏برای ایجا ‏نتایج‏ ‏را انجام‏ ‏دهد ‏(‏من ‏می‏‏توانم ‏تمرینات ‏سختی ‏برای ‏برنده ‏شدن ‏در‏ ‏مسابقه‏ ‏بعدی ‏انجام ‏دهم‏) ‏ ‏این‏ ‏دو‏ ‏نوع‏ ‏از‏ ‏باورهای ‏انتظار‏ ‏متفاوتند ‏زیرا ‏افراد ‏می‏‏توانند‏ ‏باور‏ ‏کنند‏ ‏که‏ ‏یک رفتار ‏معیین ‏منج ‏به‏ ‏یک نتیجه‏ ‏معیین‏ ‏خواهد شد (انتظار ‏پیامد) اما ‏ممکن ‏است باور ‏نداشته ‏باشند که آنها می‏‏توانند آن رفتار را ‏انجام دهند. (فیسکر‏ - Fiske
‏ و همکاران،2002).
‏ باورهاي خودكارآمدي به صورت اتفاقي رخ نمي‏‏دهند.‏ بندورا‏ ‏(1997) مطرح مي كند كه باور افراد ‏درباره‏ خودكارآمدي خويش، بخش عمده‌اي از ‏«‏خودآگاه‏ي - self- knowledge
‏ » ‏آنان را تشكيل مي دهد‏ و‏ براي ايجاد و تغيير نظام باورهاي خود كارآمدي چهار منبع مهم تشخيص داده است.‏ اين منابع شامل «تجارب تسلط يابي - mastery experiences
‏»، «تجربه جانشيني - vicarious experience
‏»، «قانع سازي اجتماعي - social persuasion
‏» و «حالت هاي فيزيولوژيكي - physiological states
‏» مي باشند.