صفحه محصول - تحقیق قلمه و فواید تکثیر به وسیله آن

عنوان: تحقیق قلمه و فواید تکثیر به وسیله آن

فرمت ورد قابل ویرایش

تعداد صفحات: 30

همراه با رفرنس نویسی و پاورقی داخل متن

منابع کامل

ممکن است در توضیحات بهم پیوستگی در کلمات وجود داشته باشد ولی در فایل word اینگونه نیست.



قسمتی از متن:

قلمه[1] و فواید تکثیر به وسیله آن

قلمه بخشی از ساقه، برگ یا ریشه است که از گیاه مادری جدا شده و در شرایط مناسب برای ریشه‎زایی قرار می‎گیرد (خوشخوی و همکاران، 1385). یکی از روش‎های مناسب و مهم تکثیر گیاهان استفاده از قلمه است. از طریق قلمه می‎توان تعداد زیادی گیاه جدید را از تعداد محدودی گیاه مادری تولید کرد. ازدیاد گیاهان به روش قلمه‎گیری یک روش ساده، ارزان و سریع می‎باشد و گیاهانی که از این طریق تولید می‎شوند، دارای یکنواختی بیشتری هستند و تولید گیاهان از طریق قلمه نیاز به فضای کمتری دارد. گیاهانی که به صورت دانهال تولید می‎شوند دارای تفاوت‎های زیادی هستند. در تکثیر از طریق ریشه‎دار کردن قلمه، خواص ژنتیکی گیاهان مادری بدون تغییر می‎ماند و در صورتی که صفات خاصی مد نظر باشد می‎توان با افزایش از طریق قلمه‎گیری همان خواص را در گیاهان جدید تولید شده داشت. انواع قلمه عبارتند از:



قلمه ریشه[2]

گیاهانی مانند گل ابریشم یا تمشک قرمز که توانایی تولید جوانه‎های نابجا روی ریشه‎های خود دارند و پاجوش تولید می‎کنند، همچنین گیاهانی که ریشه گوشتی دارند (مانند بگونیای تکمه) را می‎توان با قلمه ریشه افزود. گرفتن قلمه ریشه در زمستان و نگهداری آنها در شاسی گرم یا گلخانه و انتقال به محل کشت در بهار معمول است (خوشخوی و همکاران، 1385).



قلمه ساقه[3]

معمول‎ترین نوع قلمه‎ها، قلمه ساقه است که در آن قسمتی از ساقه را که دارای جوانه جانبی یا انتهایی است از گیاه مادری جدا ساخته، برای ریشه‎زایی در محیطی مناسب قرار می‎دهند تا پس از ایجاد ریشه به صورت گیاهی جداگانه رشد کند. قلمه ساقه را می‎توان در مرحله‎های مختلف رشد گرفت که انواع آن عبارتند از: قلمه چوب سخت[4]، قلمه چوب نیمه سخت[5]، قلمه چوب نرم[6] و قلمه علفی[7] (خوشخوی و همکاران، 1385).



قلمه برگ[8]

در این نوع قلمه زدن، در مقایسه با قلمه ساقه، شمار بیشتری از هر گیاه مادری به دست می‎آید. در قلمه برگ، پهنک برگ گاهی همراه با دمبرگ و گاهی بدون آن گرفته می‎شود. پس از کشت، از پهنک و دمبرگ یا از هر دوی آنها جوانه‎های نابجای شاخساره و ریشه ایجاد می‎شود ولی خود پهنک برگ به ندرت جزیی از گیاه جدید می‎گردد (خوشخوی و همکاران، 1385).