صفحه محصول - پاورپوینت عملكرد و ساختار بدن

پاورپوینت عملكرد و ساختار بدن (pptx) 24 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 24 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

عملكرد و ساختار بدن عضلات عضلات دسته هایی از باف فیبری هستند که بدن را حرکت می دهند، وضعیت قرارگیری آن را حفظ می کنند و اعضای داخلی مثل قلب، روده ها و مثانه را به کار می اندازند. این کارکردها به وسیله 3 نوع عضله مختلف انجام می شود(چپ) که عظلات اسکلتی، بزرگترین گروه آنها را تشکیل می دهند. عضلات به وسیله پیامهای ارسالی از دستگاه عصبی کنترل می شوند. عضلات اسکلتی را می توان آگاهانه کنترل کرد، در حالی که دو نوع دیگر عضلات فعالیت خودکار دارند. بیسشتر عضلات اسکلتی، ارتباط دو استخوان مجاور را برقرار می سازند. یک طناب قابل انعطاف از بافت لیفی به نام تاندون به یک انتهای عضله متصل می شود؛ به انتهای دیگر عظله هم یک تاندون یا صفحه ای از بافت همبند متصل می گردد. عضلات اسکلتی نه تنها باعث حرکت قسمتهای مختلف بدت می شوند بلکه به حفظ وضعیت بدن در حالت های ایستاده، نشسته یا خوابیده نیز کمک می کنند. اسامی برخی از عظلات، بیانگر کار آنهاست. بازکننده ها، مفاصل را صاف می کنند؛ خم کننده ها آنها را ت می کنند؛ نزدیک کننده ها، اندام ها را به سمت بدن نزدیک می کنند؛ دور کننده ها، آنها را از بدن دور می کنند و راست کنند ها قسمتهایی از بدن را بلند می کنند یا بالا نگه ی دارند. برخی از عضلات اسکلتی اصلی در زیر به تصویر کشیده شده اند. عضلات عمقی تر در سمت راست هر تصویر و عضلات سطحی تر در سمت چپ نشان داده شده اند. انواع عضلات سه نوع عضله عبارتند از عضله اسکلتی که اسکلت را می پوشاند و به حرکت درمی آورد؛ عضله قلبی که دیواره های قلب را تشکیل می دهد و عضله صاف که در دیوراه لوله گوارش، رگهای خونی و مجاری ادراری و تناسلی وجود دارد. هر نوع عضله کارکرد متفاوتی دارد و رشته های آن دارای شکل خاصی هستند. عضله اسکلتی که اندامها و بدن را حرکت می دهد، از رشته های دراز، قوی و موازی تشکیل شده است. این نوع عضله، قادر به انقباض سریع و قوی است ولی تنها برای مدت کمی می تواند با حداکثر قدرت کار کند.عضله قلبی خون را به سراسر بدن پمپ می کند. این عضله رشته های کوتاه، شاخه دار و متصل به هم دارد که شبکه ای را در داخل دیواره های قلب تشکیل می دهند. این نوع عضله می تواند بدون خستگی، مدام کار کند. عضله صاف، کارکردهایی چون حرکت دادن غذا در لوله گوارش را بعهده دارد. این عضله از رشته هایی کوتاه و دوکی شکل تشکیل شده است که به هم متصل شده، صفحاتی را تشکیل می دهند و می توانند برای مدتهای طولاتی کار کنند. عضلات چگونه کار می کنند؟ حرکت زمانی ایجاد می شود که پیامهای ارسالی از دستگاه عصبی باعث انقباض عضله شوند. حرکت آگاهانه بدن به وسیله عمل متقابل عضلات اسکلتی، استخوانها و مفاصل صورت ی پذیرد. بیشتر عضلات یک استخوان را به استخوانی دیگر مرتبط می سازند و از یک فصل عبور می کنند وقتی یک عضله منقبض می شود، استخوانها را می کشد و به حرکت در می آورد. بسیاری از عضلات، به صورت جفتی هستند، به طوری که در هر سمت یک مفصل یک عضله قرار می گیرد . حرکات مخالف را ایجاد می کند. برای مثال، در بازو، عضله سه سر با انقباض خود باعث تا شدن بازو می شود. دستگاه قلبی- عروقی دستگاه قلبی- عروقی وظیفه انتقال خون را به سراسر بدن عهده دارد و اکسیژن و مواد غذایی را به بافتهای بدن حمل کرده، موارد زاید را از آنها می گیرد. قلب یک عضو توخالی و عضلانی است که تقریباً در هر دقیقه یک بار و در واقع ورزش با سرعت بیشتر، همه خون بدن(تقریباً 5 لیتر) را به سراسر بدن پمپ می کند. خون در داخل شبکه ای از رگها به تمام قسمتهای بدن می رسد جریان می یابد. سرخرگها که ون را از قلب می گیرند، ره رگهای کوچکتر و سپس مریرگها تقسیم می شوند که به نوبه خود شبکه وریدی را می سازند که ون را به قلب برمی گرداند. سرخرگها و و سیاهرگها سرخرگها، دیواره ای ضخیم، عضلانی و کشسان دارند تا بتوانند در برابر فشار بالای خونی که از قلب به بیرون پمپ می شود، مقاومت کنند. سیاهرگها، خون را به قلب باز می گردانند. انها دیواره ای نازکتر دارند که به راحتی کشیده می شود و به آنها اجازه می دهد که گشاد شوند و در زمان استراحت بدن، مقدار زیادی خون را در خون نگه دارند. سطح داخلی بسیاری از سیاهرگها، چینهایی دارد که به عنوان دریچه های یکطرفه عمل می کنند و مانع از عبور خون در مسیر نادرست می شوند. ساختار قلب قلب، یک پمپ دوگانه است که عمدتاً از عضله ای به نام میوکارد تشکیل شده است. در هر طرف، خون از طریق سیاهرگها وارد یک حفره بالایی(دهلیز) و سپس وارد یک حفره پایینی(بطن) می شود که این حفره پایینی خون را به درون سرخرگ ها پمپ می کند. جریان خون در این حفره ها به وسیله دریچه هایی یکطرفه هدایت می شود. سمت راست قلب خون را به درون سرخرگهای ریوی و در نتیجه ریه ها و سمت چپ قلب خون را به درون آئورت و از طریق آن به سراسر بدن پمپ می کند. گردش خون قلب خون را به داخل 2 مدار متصل به هم پمپ می کند: گردش خون ریوی و گردش خون عمومی. مدار ریوی، خون بدون اکسیژن را به ریه می برد که در آنجا از طریق شبکه مویرگی، اکسیژن جذب و دی اکسیدکربن(یک گاز دفعی) آزاد می شود؛ سپس خون اکسیژن دار شده به قلب باز می گردد.جریان عمومی، خون اکسیژن دار را به بافتهای بدن می برد که در آنجا از طریق جدار مویرگها، اکسیژن و مواد غذایی آزاد می شود، دی اکسیدکربن و سایر محصولات دفعی از بافتها وارد خون می شوند و ون بدون اکسیژن به قلب باز می گردد. دستگاه تنفسی تنفس فرآیندی است که از طریق آن، بدن اکسیژن(برای تولید انرژی) به دست می آورد و دی اکسیدکربن(محصول دفعی اصلی) ر ا دفع می کند. هوا از طریق بینی یا دهان وارد شده، از طریق نای به طرف برونش ها(راه های هوایی بزرگ) و برونشیول ها(راه های هوایی کوچکتر) در ریه ها می رود. برونشیول ها به کیسه هایی به نام آلوئول ختم می شوند که در اطراف آنها رگهای خونی قرار دارد. اینجا اکسیژن وارد خون و دی اکسیدکربن وارد ریه ها می شود تا به ارج دمیده شود. تنفس توسط عضله دیافراگم و عضلات بین دنده ای انجام ی شود. دستگاه تنفسی شامل حلق، حنجره و اپی گلوت نیز هست. لوزه ها و آدنوئیدهای واقع در حلق به مبارزه باعفونتها کمک می کنند. حنجره حاوی تارهای صوتی است که برای صوا به لرزش درمی آیند. اپی گلوت در طول بلع، نای را می بندد تا غذا وارد ریه ها نشود. تبادل گاز در بدن بافتهای بدن، دایماً اکسیژن را از خون می گیرند و دی اکسیدکربن را در خون آژاد می کنند. اکسیژن محیط وارد ریه ها می شود. و از آلوئول ها وارد رگهای خونی به نام مویرگ می گردد. اکسیژن در مویرگها به ماده ای به نام هموگلوبین که در گلبولهای قرمز وجود دارد، متصل می شود. در همین زمان، دی اکسیدکربن از پلاسما(قسمت مایع خون) وارد آلوئول ها می شود تا با بازدم از بدن خارج گردد. در مویرگهای بافت ها، گلبولهای قرمز اکسیژن را آزاد می کنند، در حالی که دی اکسیدکربن از بافتها وارد پلاسما می شود. تنفس چگونه انجام می شود؟ تنفس عملی است که به وسیله آن بدن هوا را وارد و خارج می کند. جریان هوا به درون و بیرون از بدن، به خاطر حرکت هوا از نواحی پرفشار به کم فشار صورت می گرد. برای تنفس به درون(دم)، دیافراگم و عضلات بین دنده ای منقبض شده قفسه سینه را بزرگ می کنند. در نتیجه فشار هوا در ریه ها کاهش پیدا می کند، به طوری که کمتر از فشار هوای اطراف می شود و هوا به ریه ها وارد می گردد. برای تنفس به بیرون(بازدم)، عضلات بین دنده ای و دیافراگم شل شده، حجم ریه را کاهش می دهند. فشار هوا در ریه ها بیش از هوای اطراف می شود که این امر به خروج هوا از بدن منجر می گردد.